Przejdź do zawartości

Przeplatka febe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeplatka febe
Melitaea phoebe
(Denis & Schiffermüller, 1775)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

motyle

Rodzina

rusałkowate

Rodzaj

Melitaea

Gatunek

przeplatka febe

Synonimy
  • Papilio phoebe Denis & Schiffermüller 1775

Przeplatka febe[1] (Melitaea phoebe) – gatunek dziennego motyla z rodziny rusałkowatych (Nymphalidae).

Wygląd

[edytuj | edytuj kod]

Rozpiętość skrzydeł od 42 do 48 mm, dymorfizm płciowy słabo zaznaczony – wierzch skrzydeł samców zwykle jaśniejszy i jaskrawszy.

Siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Kwieciste ciepłolubne murawy i polany w prześwietlonych lasach.

Biologia i rozwój

[edytuj | edytuj kod]

Wykształca jedno lub dwa pokolenia w roku (czerwiec–lipiec). Rośliny żywicielskie: chabry i ostrożenie, głównie chaber łąkowy i chaber driakiewnik. Jaja barwy jasnożółtej składane są w dużych grupach na spodniej stronie rośliny żywicielskiej. Larwy wylęgają się po 3 tygodniach, do zimy żyją gromadnie, na wiosnę pojedynczo. Stadium poczwarki trwa około 2,5 do 4 tygodni.

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek palearktyczny, w Polsce jest gatunkiem rzadkim[1]. Pojedyncze osobniki spotykane bywają w Beskidzie Niskim[2] oraz w Bieszczadach. W przeszłości był obserwowany w Puszczy Białowieskiej[1] oraz w okolicach Poznania i Warszawy.

Spodnia strona skrzydeł

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Fauna Polski – charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. I. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2004, s. 379 i 421. ISBN 83-88147-04-8.
  2. Adam Warecki. Nowe dane o występowaniu Melitaea phoebe (DENIS et SCHIFFERMÜLLER, 1775) (Lepidoptera: Nymphalidae) w Polsce. „Wiadomości Entomologiczne”. 30, 2011. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Marcin Sielezniew, Izabela Dziekańska: Motyle dzienne. Warszawa: Multico, 2010, s. 256.